De blik van Sjtass op Hulsberg 3 uit en RKMVC 1 thuis

1ste elftal2de elftal
Geschreven op maandag 1 november 2021 08:31 door Milan Stassen.

Traject SOG – Nijmegen

Afgelopen nacht werd de klok gelukkig een uur teruggedraaid. Als ik dat extra uur niet had gehad, was ik vanochtend dood wakker geworden. Ik had namelijk gisteren een borrel met oude bekenden en om 08:39 uur al de trein gepakt in Nijmegen zodat ik om 11:15 uur kon gaan warmlopen in Hulsberg. Tijdens de treinrit kwam ik erachter dat ik maar één helft mee mocht doen met het tweede elftal en des middags de bank moest warmhouden bij Geuldal 1. Een niet nader te noemen tweemeterlange linksback kwam er helaas vanochtend pas achter dat hij geblesseerd was. Gisteren aan het buffet met Frans Theunisz had hij nog nergens last van. Daarvoor zit je dan twee keer minimaal 2 uur in de trein van- en naar Nijmegen: om een helft te schravelen met een incompleet Geuldal 2 tegen een ijzersterk Hulsberg 3, en om voor lul te zitten op de bank bij Geuldal 1 in een veel te grote XL-broek. Alle passende broekjes waren er al tussenuit gevist door de jongens die wél op tijd aanwezig waren. Bij hen was de klok toevallig ook een uur teruggedraaid.

Stiekem hoopte ik dat ik vandaag de directe tegenstander van H. de Esch zou zijn. Dat was namelijk de allerlaatste (oefen)wedstrijd die Struchter Boys ooit gespeeld heeft het geval – het tweede elftal speelde toen ook tegen Hulsberg 3 op het veld beneden. Ik won toen alle duels als fitte, nuchtere 15-jarige linksback van De Esch in een wedstrijd die in 1-1 eindigde. Het was naïef om te denken dat deze veteraan nog steeds op dat elftal speelde, want vandaag, 6 jaren later, waren de rollen omgedraaid. De tegenstander was jong en fit en ik voelde me nu als een larmoyante veteraan die niet met het kunstgras overweg kon van het hoofdveld.

We speelden niet eens zo’n slechte eerste helft, maar Sinterklaas was dit jaar al vroeg in Hulsberg en de tegenstander maakte de cadeautjes van onze witte pieten maar al te graag open. Het kunstgras hielp niet mee, mijn talloze afmeldingen op de training ook niet, en het bijeengeraapte team – omdat de trainer wederom alle spelers had gekaapt om 1 uit te helpen – kon ook niets tegen dit Hulsberg inbrengen. Ik was aanvoerder vanochtend, al voelde ik me meer een lijdend, dan een leidend voorwerp. We gingen met 1-3 de rust in en de einduitslag was 2-6. Ik vond het jammer dat ik maar een helft mee heb mogen doen, zeker toen ik erachter kwam hoeveel minuten ik op 1 kreeg.

Geuldal 1 speelde op de extreem vettige wei achter de Brand Bierbrouwerij een schoffelpartij tegen RKMVC 1. De wedstrijd was hard van beide kanten, maar niet van een denderend hoog niveau. RKMVC dacht via Tim Smets op voorsprong te komen, maar de alerte grensrechter vlagde aplomb terecht voor buitenspel. De wedstrijd ging gelijk op en met een 0-0 stand gingen we het kleedlokaal in.

Na rust viel de keeper van RKMVC zwaar geblesseerd uit en moest een veldspeler bij de groen-witten het doel in. Niet veel later scoorde Ian van den Berg (Swillens) de 1-0. Zijn schot was niet eens zo goed, zeker niet voor iemand die kilometers vrijstond. Desalniettemin was het een belangrijk doelpunt en stond Geuldal voor. Een kwartiertje voor het einde kreeg ik het verlossende woord van de trainer dat ik mocht gaan warmlopen en uiteindelijk kwam ik 2 minuten voor tijd met veel sterallures het veld in. Ik kreeg veel cynische, sarcastische, maar ook eerlijke complimenten over mijn korte invalbeurt. 1-0 was de eindstand en Geuldal heeft de derby knap en krap gewonnen.

Trouwe lezer R. Hoeben uit Mechelen – bekend van zijn korte dialoog met Bram Krikke: ‘’ik zjweet me een ei uit auwhoer’’, en zijn huilandse speluitleg op de nationale radio van de eendenrace in café de Paardenstal– stond erop dat ik hem op welke manier dan ook noemde in het wedstrijdverslag. Jammer dat die jongen een draaicirkel heeft van een vrachtwagen en hij in de rust al mocht gaan douchen. Het was denk ik niet zijn sterkste wedstrijd.

Er stond redelijk wat publiek te kijken en in de kantine was het na afloop van de 1-0 gewonnen wedstrijd gezellig druk. Veel spelers en toeschouwers van de thuis- en uitpartij bleven nog een tijdje hangen en napraten. Het is in de clubhistorie nog niet voorgekomen dat Geuldal maar liefst 8 punten heeft gehaald uit haar eerste 6 wedstrijden. Top.

Maar was 5 uur treinreizen vandaag het voetballen waard? 45 minuten op 2 en de twee minuten op 1, dus 47 minuten speeltijd in totaal. Ik ben blij dat het eerste elftal gewonnen heeft en dat mijn gemoedstoestand daardoor nog enigszins oké is. Ik kan er volgende week ook voor kiezen om oncollegiaal niet van mijn studentenkamer af te komen zoals Scheepers.

Ik kan er ook voor kiezen om me komende 3 maanden af te melden omdat Nils mijn voet heeft gebroken in de warming-up. Misschien ga ik volgende week wel trainen en kan ik 90 minuten maken op 2. Misschien ga ik woensdag bier drinken. We zullen het zien.

Milan Stassen