De blik van Sjtass op Zwart-Wit uit

1ste elftal
Geschreven op maandag 16 augustus 2021 16:05 door Milan Stassen.

Voor aanvang van de wedstrijd groef ik diep in mijn herinneringen - welke ik nog niet had weggedronken - totdat ik bij een wedstrijd in 2018 uitkwam. Toen speelde ik zelf als linksbackie ook tegen Zwart-Wit in Eys. Ik stond een van de gebroeders Nass te dekken, familie van Marieke van het CDA. Toen hadden we wat punten gestolen, dat was in 2018 denk ik. Met polonaise het veld af omdat de vreselijke artiest LocoLoco daar toevallig ook aanwezig was.

In 2020 heeft Geuldal zonder mij gespeeld tegen Zwart-Wit. De derby in Wijlre werd gewonnen door de zwart-witten. 2-3. Maar Geuldal kreeg - als ik me het goed herinner - de twee doelpunten cadeau in de vorm van een penalty of iets dergelijks. Het was niet om aan te zien en gelukkig een van de laatste wedstrijden voordat de lockdown van oktober 2020 inging.

De fanatieke nieuwe trainer wilde een jaar later in eerste instantie tegen de betreurenswaardige 5e klasser St. Gieteren spelen, lekker vroeg om 11:00 uur ‘s morgens. Maar ja hoor, de tegenstander kwam niet bij elkaar. Dan maar om 12:00 uur spelen tegen Eys. En kwart over 10 verzamelen, wie verzint zoiets? De fanatieke ik in mij werd wederom droevig.

De selectie van 15 augustus 2021 bestond uit 14 jongens van Sjin, twee van Wijlre en twee eenlingen uit Partij en Gulpen. Verzamelen in Schin op Geul terwijl in Wijlre logischer zou zijn, als je uit moet naar Eys tenminste. Het leek wel alsof ik opnieuw met Struchter Boys op pad ging in deze situatie, zeker toen Wiel Koomaan en de Heeren Bock ons ontvingen in Eys. Leuk.

Ik dacht eindelijk weer te kunnen voetballen, en ja hoor. Scheidsrechter te laat. De ellende hield niet op. Hij was te laat denk ik omdat hij net terugkwam van vakantie; hij had zijn haren nog steeds ingepakt. Ik vind het altijd fijn als mensen zich vrijwillig opgeven om te fluiten. Aan de andere kant- dat kunt u zelf invullen.

De wedstrijd was prima. Parlag had wat kansen en scoorde vlak voor rust uit een standaardsituatie de 0-1. Danny Smeets legde de bal mooi op zijn platte kruin. De tweede helft had Geuldal eveneens de overhand en dezelfde Danny Smeets (dus niet die wat recent getrouwd is) scoorde uit een eigen geforceerde penalty. 0-2.

Geuldal had over het algemeen veel meer kansen. Er ging nog een en ander fout, maar er ging ook al erg veel goed. Zeker voor de nieuwe speelwijze in de eerste oefenwedstrijd.

Hoogtepunt: Chris Schrouff had de 0 gehouden.

Ik steek de loftrompet. Complimenten naar de spelers, zjweigel (vlagger), de trainer en de rest van de staf. De oneindige ellende betreft het voetballen maakt nu plaats voor een klein sprankje hoop. Geuldal kan wellicht wat wedstrijden winnen dit seizoen. Misschien komt het door het honderdvijf minuten van tevoren verzamelen. Maar de voorbereiding + beker is op zichzelf al een half seizoen, dus als we niet uitkijken kan alles nog kapot.

Ik hoop zelf dat de nieuwelingen (Markus a.k.a Marquez, Schrouff en Caubo) nog een jaar op de A-jeugd blijven. Dan kan ik tenminste mee schravelen op het eerste elftal. Voor de club is het beter als die jongens doorstromen naar de senioren.

Na de wedstrijd een pint geledigd bij het evenement Sjin de Zon, waar de accordeonist op het einde huilend aan het publiek vroeg of ze hem wilde boeken omdat hij schulden had. Ik kon het zout van zijn tranen nog proeven, 15 meter verderop. De volgende artiest was ook niet om aan te zien. Het klonk leuk, maar ze speelden letterlijk alles mee met een achtergrondbandje, even slecht als de Sjinse oud Prinse. De CV had beter the Pigeons kunnen boeken, of the David Smeets Experience. Maar het was wel gezellig. Fijn dat in Schin op Geul nog eens iets georganiseerd wordt.

Ik kijk uit naar volgende week. Ben er niet bij tegen Hulsberg; ik ga naar de ratten in Nijmegen. Ik wens iedereen veel succes, behalve Hulsberg. Fijne zondag nog.

Milan Stassen