De sportfanaten genoten afgelopen weekend van de enige wielerklassieker die Nederland rijk is: de Amstel Gold Race. De AGR kon mij gestolen worden. Het draaide maar om één ding op zondagochtend, de kampioenswedstrijd van RKVVM 3 op het veld in Strucht. In het grauwe weer ging de ploeg van Frans Souren er alles aan doen om Margraten zenuwachtig te maken.
De teams betraden het veld onder een hemel vol vuurwerk. Tactisch, tussen de dug-outs, stond de harde kern RKVVM-fans. Als je denkt dat Feyenoord aanhang erg is, dan ken je die van Margraten nog niet. Ze staken rookbommen af, waardoor er een enorme gore roze rookwolk over het veld hing. Niemand (en zeker niet RKVVM) zat op die roze wolk. Na de rookwolk werd een tweede lading vuurwerk afgestoken. Een salvo zware thunderkings en een cake verstoorden de Zondagse rust in het Schin op Geulse firmament. Het deed me denken aan Oekraïne.
Na de vertraging gaf de zeer ervaren leidsman Ger Knops eindelijk het eerste fluitsignaal en de oplettende toeschouwer viel op dat zowel Geuldal als RKVMM in de uit-tenues speelden. Deze maand heb ik twee keer tegen Margraten gevoetbald. En in die twee wedstrijden hebben zij drie verschillende tenues gedragen. Ik blijf mij verbazen.
Margraten begon, zoals voorspeld, slordig aan de wedstrijd. Op papier zou Geuldal zwaar ten onder moeten gaan, maar de wedstrijd ging gelijk op. Margraten creëerde enkele kansen maar doelman Joep wist de pogingen van onder andere competitietopscorer Roy Zwakenberg te stoppen. Zelfs in een uitgelezen één-op-één kans lukte het Zwakenberg niet om te scoren. En als ’t Royke de goalen niet maakt bij Margraten, wie dan wel?
Hoe meer de zenuwen bij Margraten groeiden, hoe meer het vertrouwen toenam bij Geuldal. De thuisclub kwam dan ook op voorsprong via niemand minder dan Brent Caubo (bij sommige lezers beter bekend als Drent Caubo. Door een onverstaanbaar telefoongesprek bij de geboorte van de beste jongen in het jaar 2000, werd Drent genoteerd in de voetbalkantine in Strucht). Vanuit een hoekschop schoot Caubo de bal in één keer in de lange hoek. De goal van UOW’02 keeper Sandro Aruvaino (omhaal in 98e minuut) was er niets bij. Er zijn beelden van.
Margraten kwam vlak voor rust, terecht, op gelijke hoogte. Geen idee wie er scoorde, Lars was het in ieder geval niet. Mark Roijen speelde wél een grote rol bij het doelpunt. Het is dan ook de enige goede voetballer bij Margraten 3. Zijn razendsnelle omschakeling was fataal voor de spelers van Geuldal.
Met een 1-1 ruststand had Geuldal eigenlijk al een geweldige prestatie geleverd. Alle mogelijkheden waren er om de wedstrijd ouderwets te verkopen, maar serieuze aanbiedingen bleven uit. Eén schotel bier is niet genoeg namelijk.
Margraten zocht na rust de aanval en creëerde kans na kans. Zeker 10 corners gingen voorlangs of over het doel. Keeper Joep haalde zelfs een bal van de lijn. Toch had Margraten hulp van Geuldal nodig om de beslissende 1-2 te maken. Een persoonlijke fout werd genadeloos afgestraft door ‘t Royke. Geuldal probeerde nog aan te zetten en streed voor een gelijkspel, maar een echte kans zat er niet meer in.
Na afloop kregen wij in het kleedlokaal een schotel bier van RKVVM en de spelers bleven in het kampioensshirt nog lang hangen in de kantine in Strucht. Ik denk dat iedereen moed aan het indrinken was voor het kampioensfeest in de kantine van Margraten. In de wandelgangen hoorde ik dat artiest Jerome Gilissen kwam optreden. Als ik dat van tevoren geweten had, dan had ik nog beter mijn best gedaan om RKVVM géén kampioen te maken. Dan zou ik die jongens een gunst hebben gedaan.
Van wat ik deze competitie heb gezien – het niveau is abominabel – is RKVVM 3 terecht kampioen geworden. Bij deze nogmaals mijn oprechte felicitaties aan de spelers. Ik wens hun veel succes volgend jaar in een andere kelderklasse. Een fijnere competitie dan die van dit seizoen (alleen maar derby’s) gaan ze niet krijgen.
Milan Stassen