Aantreden in Chevremont stond al een hele tijd gebeiteld als de dag van de waarheid. Nadat we in Brunssum de punten hadden laten liggen die ons zo goed als veilig zouden stellen moest het hier gebeuren. Natuurlijk hadden we een knauw gekregen in Brunssum en natuurlijk maakten we ons ongerust. We hadden immers een gehavend team, een voorhoede met blessures (Nena Lies, Veronica ingepakt in tape en nog vorm zoekend en Rachel hopeloos uit vorm de laatste wedstrijden) en Lotte die voorheen met Tamara samen een ondoorbreekbare verdediging vormde en door blessures geveld is tot het einde. Hierdoor moesten meisjes op plekken gaan voetballen die ze niet gewend zijn en lieten steken vallen. Het soepel draaiende team van een half seizoen geleden was niet meer in beeld. Er moest dus nog meer fysieke arbeid aan te pas komen om dit te compenseren. Helaas mocht het niet zo zijn…..Na wat pogingen om door te breken maakte de tegenstander steeds goed gebruik van de ruimte die ze daardoor kregen en effectief te scoren. We konden weinig tegengas bieden, te weinig om verschil te maken. Een terechte uitslag in Chèvremont derhalve, 6-2.Geknokt tot de laatste minuut, dat wel en de eer gered door alsnog twee keer te scoren, dat ook. Winnen in Walram is nu een must en Chèvremont moet punten gaan knoeien bij Sportclub, Brunssum of Walram om alsnog een beslissingswedstrijd af te dwingen. We gaan het zien……