Gister speelde het vierde tegen de blauwen uit ‘Voelender’, voor de voetballiefhebber een smakelijke ‘appetizer’ voor die andere rood-blauwe wedstrijd later die middag, Liverpool – ManCity. Na de twee eerdere nederlagen – ‘een k__t-competitiestart, gewoon k__t’, om de vermaarde Achilles 29 trainer te citeren – was een overwinning bijzonder welkom.
Vanwege diverse afmeldingen (o.a. Johnnie, enkel, Ivo, onbekend en Lars, buschcraften) had coach Hugo weer een aantal nieuwe aanwinsten opgeduikeld uit het schier onuitputtelijke Wielder/Geuldal4 reserveleger (dank aan Luuk, Bart en Patrick!). Dit had echter wel zijn invloed op het wedstrijdverloop in de eerste helft. Hoewel Jeffrey vele meters maakte op het middenveld werd daar de slag toch wat verloren, en de beslissende eindpass kwam er niet. Voerendaal creeerde niet veel echt uitgespeelde kansen, maar behalve enkele hoekschoppen werd er ook door Geuldal weinig afgedwongen. Een van de belangrijkere wapenfeiten was nog wel een afstands’poeier’ van Rik waar de keeper zich nog bijna op verkeek, en schoten van Patrick en de balvaste Bart maar beide ploegen gingen aan de thee met een 0-0 tussenstand.
Tijd voor reflectie van coach Hugo. Na het bestuderen van enkele KNVB-trainingsklappers kreeg de nog frisse (want te laat gearriveerde) Martien de taak om op het middenveld de gevaarlijke ‘9’ te elimineren, en kwamen Ricardo en later Kay erbij om aan de linkerkant een doorbraak te forceren. Hetgeen Ricardo zelfs verleidde tot een hakbal op z’n Ronaldo’s, waar in Voerendaal en omstreken ongetwijfeld nog lang over zal worden gesproken…
De hoofdrol was in de tweede helft echter absoluut voor de scheidsrechter. Patrick tikte de bal eigenlijk bij de eerste echte kans in de tweede helft binnen na een afgemeten voorzet vanaf links. Enkele minuten later volgde een discussie met de scheidsrechter, die besloot het pleit te slechten met een gele kaart. De Geuldal-aanvalsleider zat echter nog niet op de bank, of het spel werd weer stilgelegd. Schirri naar de kant, weer geel voor Patrick en dus rood en nu ook de verhitte bank, die het Koempel-‘enthousiasme’ (lees: er werd gevraagd wat de scheids eigenlijk bedoelde) uit de Roda-tempel had meegenomen naar Voerendaal waardoor er nog een aantal spelers door de scheids achter de dugout verwezen werden. Na een spelhervatting van exact 15 seconden besloot de warrige leidsman vervolgens doodleuk tot een staking, waarop hij in de daarop volgende 15 seconden alsnog terugkwam. De mannen ‘achter de bank’ mochten daar vervolgens van de scheids ook niet blijven staan maar moesten zelfs van de ‘tribunes’ af, onduidelijk was of men wel nog in de gemeente Voerendaal mocht verblijven of uit het land gedeporteerd moesten worden om de wedstrijd voort te zetten. De wedstrijd ging alsnog verder en verbazingwekkend genoeg leidde dat echter nog tot 2 enorme kansen voor Wesley, die deze echter tot verbazing van alles en iedereen gedecideerd om zeep hielp en na tal van mogelijkheden in de 2de helft de wedstrijd nog steeds niet beslist was.
Voerendaal drong vervolgens nog wel aan, maar het Vierde hield met hulp van de uitstekende keeper Luuk stand en voetbalde op routine uit, waarbij Jeffrey in de allerlaatste seconden op de doellijn nog de gelijkmaker voorkwam. Teleurstelling bij Voerendaal, oerkreten bij Geuldal: een (eerste) zege op karakter, volgende week gezellig naar Heugem. Wellicht zullen we dat karakter daar nog eens moeten aanspreken…
Hoe dan ook een prima overwinning!
Daags na de wedstrijd werd via de voetbal.nl app de man van de wedstrijd bekend gemaakt. Luuk werd samen met Casper gekozen tot man of the match. Casper was daar ontzettend blij mee ‘ondanks dat ik niet kan ontkennen dat ik op mezelf gestemd heb’. Waarvan akte.