Nu zijn we helemaal niet bezig met de ranglijst, maar met een schuin oog zijn er spelers die dit toch wel in de gaten houden. Voorop staat het spelplezier, sportiviteit en een basis leggen voor een positieve ontwikkeling. Op fysiek, sociaal en emotioneel vlak. Onder andere… want, wat willen we graag dat deze mooie mensjes vandaag al lekker in hun vel zitten. Én op een eigen manier de weg in de grote mensenwereld vinden…
We zien dat vaak terug, bij ons bijvoorbeeld in het veld… waar wij een groei hebben gezien in het afgelopen half jaar, op veel van deze vlakken, openbaren zich natuurlijk altijd wel momenten waar we nog heel veel kunnen leren. Vooral met de tegenstander van vandaag… “ The Boys (and a girl) from Gietere”, of zoals het op het wedstrijdformulier stond…Geertruidse Boys JO9-1G… op de ranglijst naast ons…
De groene gasten (in het groen gekleed natuurlijk… anders waren het een soort van hulkjes geweest…) kwamen al luid roepend het veld op.
Terwijl wij, lekker fanatiek bezig waren met het opwarmen van onze spieren… met de wetenschap dat we in de morgen nog wel wat last konden hebben van wat slaap in de ogen. Gingen we de wedstrijd in met een duidelijke opdracht… én wakker voor wat zou gaan komen… deze keer met een brede selectie van 10 spelers, Jayden is ons komen versterken.
We stonden klaar voor het fluitsignaal… in onze koppies vlogen termen als… uit de klonter, sportief, fair, geen puddingballen, samenspelen, lekker bewegen, vraag de bal waneer deze voor ons is… bij een corner of inworp, vrijlopen, lopen zonder bal, plezier hebben, samen leuk voetballen… dan klink het fluitsignaal en de gasten mogen aftrappen… alsof er een wind opsteekt vliegen de groene (of zijn het toch hulkjes) in de duels… ze waren fel, erg fel… we werden afgetroefd op alle fronten. De druk van GB was groot. Wanneer we er al eens uitkwamen, was het een leuke aanval waarbij we toch teveel op de tegenstander lette… de speldenprikken kwamen van Mik, Max, Yousef en onze nieuwe speler Jayden. Hij liet van zich spreken… maar waren nog niet serieus genoeg… terwijl Justin “op doel” weer uitstekend stond te keepen werden de aanvallen van onze tegenstander gevaarlijker… dan, ontstaat ook nog eens uit een misverstand, de 0-1… de bal werd door het midden teruggespeeld… en deze kans lieten onze gasten niet liggen. Jammer, want zó sportief had ik het nu ook weer niet in gedachte… met het stijgen van geloof bij GB, zakte bij ons het vertrouwen… ofschoon er, nog erg leuke kansen waren. Gabriel, Yousef, Max en Jayden probeerden het wel, maar het was het vandaag net niet. We liepen een beetje achter de feiten aan… alsof we met bijna alles rekening hadden gehouden maar niet met een hele fanatieke, felle tegenstander… we werden verrast…dan stapelen wat onzorgvuldigheden en misverstanden zich ook nog eens op en liep de achterstand op van 0-2 naar 0-3… maakte de felheid van de duels dan de indruk…? het was wel op het randje en misschien soms er ook wel overheen. Maar onze spelers bleven bij zichzelf en lieten zich niet verleiden… we bleven sportief spelen en wilden een sportief antwoord vinden op de ontstane situatie… deze werd in de rust samen besproken… na de limonade kwam een ander 2e (van de spelers onder de 9) uit de kleedkamers. En een deel van ons sportieve antwoord werd vandaag gevonden door Gabriel. Met een afstandsschot bracht hij iedereen weer bij de les…1-3 en we gingen feller verder in deze tweede helft… wel sportief… en dat wierp zijn vruchten af… het spel was beter verzorgd… dan geeft het scorebord nog even 1-4 aan, maar dat deerde onze kanjers niet. Onder aanvoering van Mik en Jayden werden er steeds meer duels gewonnen en ook Yousef en Max sloten zich aan… dan ontstaat de 2-4 weer door een mooie actie van Mik… en toen Max vlak daarna met een mooie loopactie de 3-4 aantekende, begonnen de “hulkjes” toch wat paniekeriger te spelen… we zaten erg dicht bij de gelijkmaker. Terwijl Sem, weer als “ tweede-helft-keeper” de ballen ver in het spel probeerde te krijgen en Siem, Niek en Gabriel de aanvallers ver weg van ons doel hielden… ontstonden voorin bij Justin, Yousef en Fenna, Mik, Max en Jayden kansen… maar we liepen niet achter de bal aan… terwijl de keeper vaak de bal los liet… waren we er niet als de kippen bij om hier een graantje van mee te pikken. De gelijkmaker hing in de lucht… toen, bij een laatste uitbraak van de tegenstander, ontstond een samenscholing voor het doel van Sem… en in de klonter gebeurden er dingen… als reflex in de hitte van de strijd… het was onoverzichtelijk voor iedereen… en in de kluwen van bewegende benen, roepende spelers en een wijzende keeper… staat Justin in de verdediging en wil als “eerste-helft-keeper” in de tweede helft, de bal oppakken… De tijd stond even stil… in de beweging naar de bal… schreeuwde de tegenstander al voor een strafschop… onze spelers stonden even perplex… Justin herstelde zich geweldig… en Sem,die door de bomen het bos niet meer zag, laat staan de bal… was daar een groen spelertje, die de bal achter onze zoekende keeper schoot… en de eindstand op 3-5 bracht… We probeerden het nog even… maar het lukte niet… Vandaag stond de les;”indrukken verwerken” op het programma.
Geuldal… jullie hebben klasse gespeeld… en weet… ook wij (“grote” mensen) leren iedere keer weer… wij zijn trots op jullie…